مشکل بیمه بازنشستگی سینماگران حل شد/ بهرهبرداری از ۱۰۰۰ سینما
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۸۶۲۱۸
به گزارش خبرنگار مهر، ضیافت افطار سازمان سینمایی با سینماگران شب گذشته یکشنبه ۱۹ فروردین ماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران سینمایی و هنرمندان در هتل انقلاب تهران برگزار شد.
محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در این مراسم ضمن خوشآمد گویی به حاضران با شوخی نسبت به اشتباه خواندن دعای سال تحویل در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر عنوان کرد اگر هنرمندان درخواست کنند امشب هم این دعا را برایشان می خواند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در ادامه به چند نکته درباره سینمای ایران در سال گذشته اشاره کرد و گفت: خدارا شکر سال ۱۴۰۲ سال بسیار خوبی برای سینمای ایران بود و موفقیت های بزرگی برای سینما رقم خورد که چه بخواهیم و چه نخواهیم در تاریخ سینمای ایران ثبت شده است. احیای اقتصاد سینمای ایران؛ چه فیلم های کمدی را دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم باعث شد که سرمایه گذاران و تولیدکنندگان امیدوارتر به سمت سینمای ایران برگردند، سینمایی که می رفت که با تنفس مصنوعی کارش به پایان برسد. امروز درباره سینمایی صحبت می کنیم که در زمینه میزان تولیدات و اشتغال و حوزه زیرساخت اتفاقات بزرگی را رقم زده است.
وی یادآور شد: ۱۳۰۰ میلیارد فروش و زدن رکورد مخاطبان در ۲۳ سال گذشته سینمای ایران این نوید را می دهد که در سال ۱۴۰۳ نیز بتوانیم شاهد شکوفایی بهتری در عرصه مخاطب و احیای اقتصاد سینمای کشور باشیم که قطعا این اتفاق خواهد افتاد. مساله زیرساخت مساله ای بود که در ۴۰ سال اخیر در برخی از سال ها مورد غفلت قرار گرفته بود اما خوشبختانه فقط در سال گذشته ۱۱۰ سالن سینمایی در کشور افتتاح کردیم و در مجموع بالغ بر بیش از ۲۰۰ سال در این دوسال و نیم گذشته در کشور افتتاح شد که خودش انقلاب بزرگی در حوزه زیرساخت سینمای ایران است. چیزی که همیشه ما را رنج می داد. ان شاءالله با همه سختی هایی که وجود دارد با توجه به قولی که دادیم در پایان دولت بهره برداری ۱۰۰۰ سالن را در کشور خواهیم داشت که به نظرم اتفاق بزرگی است که به یادگار از این دولت و این دوره سازمان سینمایی باقی خواهد ماند. خوشبختانه در حوزه تولید فیلم کوتاه، مستند و سینمایی ۲۵ تا ۳۵ درصد افزایش تولید داشتیم و بالغ بر ۱۴ هزار اشتغال فقط از طریق سازمان سینمایی در عرصه کوتاه، بلند، پویانمایی و سینمای بلند ایجاد شد که این مساله نشان دهنده این است که دولت برای اشتغال هنرمندان برنامه جامع و کاملی داشته است.
رییس سازمان سینمایی ادامه داد: در حوزه بین الملل نیز به جز جشنواره های گروه الف که به دلیل اتفاقات سال گذشته سینمای ایران در آن ها حضور نداشت که البته این مساله هم در حال برطرف شدن است، می شود گفت که تعداد جوایز ما در جشنواره های مختلف سینمایی تقریبا ۱۰ درصد افزایش داشت. در شاخصه های کلی سینما چه در حوزه فروش چه مخاطب و زیرساخت وضعیت بهتری در دنیا پیدا کردیم و امیدوارم سینمای ایران بتواند در دوره ۴ ساله بعد با همین اعتبار به مقام ششم یا هفتم در جهان دست پیدا کند.
خزاعی با اشاره به اینکه بعد از یک سال پیگیری و جلسه با سازمان تامین اجتماعی کشور دیشب مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی اعلام کرد که مشکل بیمه بازنشستگی هنرمندان برطرف شده است، ادامه داد: این خبر بسیار خوبی برای هنرمندان سینما است و کسانی که تا دیروز دغدغه بازنشستگی داشتند می توانند در دو سه سال آخر بیمه خودشان را با مبلغ بالاتری رد کنند و با حقوق بالاتری بازنشسته شوند. این اتفاق آرزوی چندساله همه ما در خانواده سینما بود. ان شاءالله در دو هفته آینده توافقاتمان با سازمان تامین اجتماعی عملی می شود.
وی در پایان صحبت هایش با اشاره به بسته معیشتی که در اختیار سینماگران قرار گرفتهاست، گفت: مساله دیگر بسته معیشتی بود که با همت و شناسایی دوستانمان در خانه سینما عملی شد و به عنوان عیدی عید فطر تقدیم دوستان و تا یکی دو روز دیگر برای همه واریز خواهد شد. این پنجمین بسته معیشتی است که از آغاز دولت برای سینماگران واریز میشود. امیدوارم آنقدر کسب و کار رونق داشته باشد که لازم نباشد ما تزریق بسته حمایتی داشته باشیم اما با شرایطی که در سینما هست باید حواسمان به قشر ضعیفتر باشد.
کد خبر 6072950 آروین موذن زادهمنبع: مهر
کلیدواژه: محمد خزاعی سازمان سینمایی ضیافت افطار تئاتر ایران هنرمندان تئاتر موسیقی ایرانی بازیگر تئاتر کارگردان تئاتر روز جهانی قدس فلسطین سازمان سینمایی حمایت از غزه موسیقی نواحی رضا داوودنژاد روز قدس فیلم سینمایی رادیو سلامت سازمان سینمایی سینمای ایران سال گذشته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۸۶۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین هنرپیشه زن سینما و یک سرگذشت تلخ پرتکرار
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند.
به گزارش ایسنا، نام صدیقه (روحانگیز) سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: «زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».»
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: «من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خودش حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.»
عباس بهارلو - مورخ و پژوهشگر سینما - در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است: «وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟»
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است: «بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.»
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.»
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است: «اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.»
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است،
سامینژاد در حالی در 80 سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود: «بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.»
او گفته است: «قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، می توانست نقش یک پدر را بازی بکند.»
انتهای پیام